Mensen die luisteren naar je verhaal ...

Auteur en bron onbekend

Heb jij dat ook wel eens, 
dat gevoel ...
dat je alleen bent,
dat je eenzaam en verlaten
langs de weg zit 
als een reiziger uit lang vervlogen dagen?

Heb je dat ook wel eens,
dat gevoel
dat je, moe gewacht, 
terug op weg gaat, 
zelf op zoek? 

Heb je dat ook wel eens,
dat gevoel
dat je aan een kruising van wegen 
voor iemand die daar langs de weg zit 
de langverwachte bent? 

Heb je dat ook wel eens,
dat gevoel 
dat je samen met anderen op weg gaat 
en dat samen op weg gaan 
deugd doet? 

Voel jij je soms ook zo alleen? 
Het lijkt alsof je helemaal alleen leeft op deze wereld.
Geen mens die nog om je geeft. 
Zelfs geen fluitende vogel in de natuur. 

Maar dan... zie je daar in de verte geen lichtje?
Neen..., er komt iemand naar je toe.
Als hij merkt dat je weent,
loopt hij je waarschijnlijk wel voorbij ...
net als die andere mensen. 

Opeens voel je een hand op je schouder. 
Bestaan er dan toch mensen die je begrijpen? 
Mensen die luisteren naar je verhaal,
zonder veroordelen,
maar je respecteren als mens,
om wie je bent ...