|
Passages uit Het voorkómen van seksueel misbruik – Hoe het ging met mensen die op kinderen vallen en die hulp zoeken Levenson, Jill S., & Grady Melissa D. - 2018 Vertaling van passages uit Samenvatting
Het eerste doel van dit verkennende onderzoek is het inwinnen van informatie over mensen die op kinderen vallen, en wel over Via het Internet is een selecte steekproef samengesteld van 293 personen, van wie er 154 alle vragen hebben beantwoord. De resultaten laten zien dat 75 % van de deelnemers professionele hulp heeft gezocht; slechts de helft van hen heeft deze ervaring als helpend ervaren. Wat wel hielp, was:
De hindernissen bij het zoeken van hulp bestonden uit
Bij de behandeling golden het begrijpen of het verminderen van de gevoelens voor kinderen vaak als doelen, maar de deelnemers hechtten ook waarde, prioriteit zelfs, aan innerlijke problemen als
De implicaties voor een effectieve en ethisch verantwoorde behandeling, alsook preventieve maatregelen voor deze mensen worden in het artikel besproken. Uit de Resultaten: twee tabellen
Conclusies tekst Wij hopen dat dit project een bijdrage kan leveren aan het voorkómen van misbruik door te pleiten voor een menslievende (çompassionate), ter zake doende (relevant) en effectieve vorm van psychotherapie, die toegankelijk en beschikbaar is voor wie een emotioneel gezonde en slachtofferloze (non-victimizing) manier van leven wil bereiken. De kennis, opgedaan in dit onderzoek, kan helpen om [op een geode manier] bezig te zijn met hulpverlening, om de hulpvragen goed te duiden en om de juiste hulp te geven aan mensen die zich tot kinderen aangetrokken voelen.Zodoende kunnen deze mensen de hulp ontvangen die tegemoet komt aan hun innerlijke en sociale behoeften, hun motivatie en leefwijze zonder kinderen te misbruiken te versterken, en hen aan te moedigen om hierbij zo nodig hulp te zoekenVan belang is dat veel deelnemers vertelden over hun zorgen over de mate van vertrouwelijkheid bij therapie; deze zorg was de voornaamste hindernis bij het zoeken naar hulp. Dit probleem doet zich vooral voor in de VS, waar een therapeut in verschillende staten verplicht is gevoelens en gedachten te melden, ook al heeft de persoon niets misdaan. Therapeuten aldaar verklaren zich tegen deze verplichting omdat zij hulpvragers alleen maar ontmoedigen om hulp te vragen en omdat de therapeuten daar in gewetensnood over kunnen geraken. […] Wij benadrukken dat hulp voor deze personen niet alleen kindermisbruik kunnen voorkómen, maar ook de professionals kunnen helpen bij het bieden van een cliënt-gerichte en niet-(ver-)oordelende zorg te bieden aan wie hier om vragen. Met het centraal stellen van het welzijn van deze mensen en hun kijk op de prioriteit van behandelingsdoelen, blijven wij geloven in het nut van preventie, willen wij eventuele risico’s niet ontkennen, noch ook willen wij wetten veranderen of seksuele misbruik goedpraten. Wij menen dat onderzoek inzicht kan geven in het innerlijk van deze mensen en dat begrip hiervan en hiervoor kan helpen om geschikte, ethisch verantwoorde en mensvriendelijke hulpverlening kan bevorderen. Deze mensen hebben niet gekozen voor hun gevoelens, zij kunnen wel kiezen wat daarmee te doen en te laten. Wij hopen dat ons onderzoek kan bijdragen tot effectieve en wetenschappelijk verantwoorde hulpverlening aan mensen die op kinderen vallen.
|