[ Start ] [ Omhoog ] [ Volgende ]

Interview met Johnny (17) op 4 maart 1990 

[Blz. 439]

B. Ik wil je eerst een aantal vragen stellen over jouw contact met Ferdi, ten tweede over de fotosessies bij Fred V., en daarna over jouw contact met de politie. Als er dingen zijn die je,..je niet kunt herinneren, dan kun je dat rustig zeggen. En als je een antwoord niet wilt geven dan zeg dat ook maar.

J. Ja, goed. 

B. Hoe heb je Ferdi voor het eerst ontmoet? 

J. Dat kwam zo: er was bij mij op school een leraar, die gaf les over hoe  je met mensen omgaat, zo'n soort les. En bij die leraar ben ik een keer, samen met een vriendje, thuis geweest. Wij zouden daar gaan logeren, en wij wilden ons samen vermaken. Wij wilden naar de bioscoop of zo, maar toen zei hij dat hij daar eigenlijk geen tijd voor had, hij moest nog repetities nakijken en zo. 
"Maar", zei hij, "ik weet wel iets anders voor jullie. Ik heb een kennis die jarig is. Wij kunnen daar nu even naar toe gaan". Dat was Stefan. Dat deden we en Ferdi was daar ook; en zo heb ik Ferdi voor het eerst leren kennen. 

B. Hoe oud was je? 

J. Toen was ik twaalf, bijna dertien. Drie dagen later werd ik dertien. 

B. Ja. En Stefan? 

J. Stefan was vijftien. 

B. Ja, twee jaar ouder dus. Welke verschillende dingen heb je met Ferdi gedaan?

J. Hoe bedoel je verschillende dingen? ...Wat we samen gedaan hebben in het weekend, bedoel je dat? 

B. Ja. 

J. Nou we gingen altijd zwemmen in het weekend. En af en toe gingen we naar de bioscoop, of zijn ouders bezoeken, en op verjaardagsvisites en zo. En we gingen ook wel eens een weekend met vrienden naar een Sporthuis Centrum, of naar een bungalow of zo iets. Dat soort dingen. Tafeltennis, en van alles. 

B. En in de vakantietijd? 

J. Ja. Elk jaar ben ik met Ferdi mee geweest, naar Joegoslavië. Ben keer naar Spanje in de winter met zijn ouders. In Spanje zijn wij in Benidorm geweest, en in de zomer gaan we altijd naar Joegoslavië toe. Naar het naturistische strand en zo. Uitstapjes naar bungalows en Sporthuis Centra en zo, dat doen wij dan in een lang weekend. Vakantie in Joegoslavie, Spanje en België. In België waren we niet echt met vakantie maar maakten we ook uitstapjes met vrienden. Wij gingen dan voor een lang weekend of een weekje, dat was verschillend. 

B. En Joegoslavië is meer dan een uitstapje. 

J. Ja, dat is gewoon een vakantie. Drie weken lang. 

B. Gingen jullie met de trein, of met een vliegtuig of... ? 

J. Wij zijn met de auto geweest, met het vliegtuig en met de bus. Even kijken. Wij hebben nog wel meer gedaan, bij voorbeeld naar pretparken; Duinrell, Efteling. En wat wij ook wel gedaan hebben is skelteren. Go-carts, weet je, die kleine autootjes, maar dat doen wij niet zo vaak. 

[Blz. 440] 

We hebben het twee keer gedaan. Twee of drie keer hebben wij dat gedaan, of zo. 

B. Kun je je nog meer dingen herinneren? 

J. Nee. Niet echt belangrijke dingen, nee. 

B. Wat zijn de positieve aspecten van je contact met Ferdi? 

J. Positieve aspecten? Nou... dat zit zo. Mijn ouders waren gescheiden, dus ik miste een soort vader in mijn familie. Ik had geen vader meer, en ik had er ook geen contact meer mee. In het begin wel, maar later niet meer. En ik zocht toch eigenlijk een soort vaderfiguur, een soort vader voor mij. Die vond ik in Ferdi. En ik kon altijd goed met Ferdi praten. En ik kon goed met Ferdi overweg. Ferdi was eigenlijk mijn tweede vader. Maar dan niet als het vadertype gezien. Maar gewoon als een soort vader. Waarmee ik over alles kan praten. 

B. Gaat dat ook over problemen op school en... 

J. Alles! Over problemen thuis, op school, werk. 

B. Wat zijn de negatieve aspecten van je contact met Ferdi? 

J. Tja.. Die zijn er niet! 

B. Die zijn er niet? 

J. Nee! 

B. Helemaal niet? 

J. Nee! Ik heb er niets negatiefs ja, kijk, het is natuurlijk zo... Ferdi is pedofiel. En ja. Ik wil niet zeggen dat dat negatief is, maar het is toch moeilijk voor mij omdat mijn familie het niet weet. Mijn moeder weet het wel. Maar mijn familie weet het niet en dus moet ik het eigenlijk een beetje verborgen houden, als mijn familie wat over Ferdi vraagt of over hoe het met mij gaat en dat soort dingen. Ze weten wel dat Ferdi getrouwd is geweest maar het is toch wel lastig om dat dan uit te leggen. 

B. Dus kan je zeggen, dat omdat Ferdi pedofiel is, dat dat een negatief aspect is? 

J. Nee! Dat pedofiel zijn zelf is geen negatief aspect! Maar om dat aan mijn familie uit te leggen. Of Ferdi zijn geaardheid verborgen te houden voor hen. 

B. Wat denkt je moeder over je contact met Ferdi? 

J. .Mijn moeder vindt dat ik.dat zelf moet bepalen. Mijn moeder vindt mij groot genoeg om zelf te beslissen wat ik wil en wat ik niet wil. Mijn moeder vond mijn contact met Ferdi goed, maar ze zei wel dat als ik dingen niet wou, dat ik dat dan gauw moest zeggen. Als ik bijvoorbeeld iets niet wilde, dan moest ik dat gewoon zeggen. En als ik iets wel wilde dan kon ik dat ook gewoon zeggen. Maar ze ging er wel mee accoord. Ze zei dat ik groot genoeg was en dat ik zelf kon beslissen. 

B. Toen je twaalf was? 

J. Ja. 

B. En wist ze toen dat hij pedofiel was? 

J. Ja. 

B. Vanaf wanneer? 

J. Vanaf een week nadat ik Ferdi had leren kennen; een week, twee weken... 

[Blz. 441] 

B. Hoe is dat gekomen? 

J. Uh.. Dat was zo. Ik had toen nog maar pas contact met Ferdi en ik kwam toen een keer thuis van school en mijn moeder was wel benieuwd hoe die Ferdi was, wat voor iemand Ferdi was. Toen had zij Ferdi nog niet gezien. Mijn moeder zei: "nou ja, hoe is Ferdi eigenlijk?" En toen zei ik gewoon heel direct: "nou, Ferdi is pedofiel." Dat zei ik gewoon. 
Daar dacht ik niet bij na dat dat een taboe was of zoiets.  Ik wist toen eigenlijk niet zo goed wat een pedofiel was. Ik wist natuurlijk wel dat hij kinderen aardig, vond en zo, dus ik wist eigenlijk wel wat het was, maar ik wist het niet zo gedetailleerd. Nou zo vertelde ik het, zo kwam ze het dus te weten. 
In het begin schrok ze natuurlijk. Dat verwacht je natuurlijk helemaal niet. Zij zei dan ook in het begin: "nou, ik heb het liever niet meer dat je met hem omgaat." 
Maar ik bleef zo lang zeuren: "ja, maar ik wil het toch, en het is leuk bij hem, en hij is gewoon aardig en hij doet helemaal niets en ik ga gewoon naar hem toe", en zo. 
En toen zei mijn moeder: "je moet het zelf maar beslissen. Je bent groot genoeg." 

B. Heeft Ferdi je niet gewaarschuwd om dat niet te zeggen? 

J. Nee. Omdat hij nog niet eens wist dat ik dat had verteld aan mijn moeder. We hadden het er nog niet over gehad, of hij bij mij thuis zou komen of iets dergelijks om kennis te maken met mijn moeder of zo. 

B. Ja. En hoe wist jij dat hij pedofiel was? 

J. Dat heeft hij mij verteld. Vrij gauw al. 

B. Maar hij heeft niet tegelijkertijd gezegd dat jij dat niet aan derden mocht vertellen? 

J. Jawel! Dat zei hij wel. Maar ik dacht: mijn moeder, ja, dat is geen derde, dat is gewoon mijn moeder. Ik kan het haar gewoon vertellen, dacht ik. 

B. Wat denken je vrienden op school van je contact met Ferdi? 

J. Die weten het niet. 

B. Niemand? 

J. Nee, niemand. 

B. Wat kun je me vertellen over de fotosessies bij Fred? 

J. Bij Fred. Ja nou, dat vond ik op zich altijd wel heel leuk. Ik vond het altijd gezellig bij Fred. Een leuke sfeer hing daar en je kon lekker vrij zijn. Je kon gewoon jezelf zijn. Je kon doen wat je wou. Niet dat je er een bende van kon maken. Je kon gewoon je zelf zijn. Ik vond de foto's zelf ook welleuk, maar nu ik gehoord heb wat hij er allemaal mee gedaan heeft natuurlijk niet meer. Natuurlijk heb ik er nu wel spijt van. 

B. Je heb spijt van wat hij met de foto's heeft gedaan? 

J. Ja. Nou ja. Ik vind het natuurlijk een kutstreek van hem. Dat had ik helemaal niet verwacht van hem. Omdat hij zei dat ze voor eigen gebruik waren en hij niet zei dat hij ze zou doorverkopen, of zo. Daarmee heeft hij mijn vertrouwen geschonden. 

B: Maar van het maken van de foto's heb je geen spijt? 

J. Op zich niet. Maar nu heb ik er wel spijt van. 

[Blz. 442] 

B. Kun je me iets vertellen over die foto's7 Wat voor soort foto's ware dat? 

J. Ah... dat waren geen plezierfoto's, dat kan ik wel zeggen. Dat was wel porno. Maar die Fred V. zei dat het voor eigen gebruik was, als herinnering voor later. Dan kon hij later die dia's bekijken, weet je wel. Dan kon hij er leuk aan terugdenken. Maar hij heeft nooit verteld dat hij ze ging verkopen of dat hij ze door zou spelen naar Amerika of naar Engeland of zo. Maar het waren geen gewoon-plezierfoto's. Het waren allemaal naaktfoto's waar ook alles op gedaan werd en zo. Het was wel kinderporno. 

B. Vind je dat de politie zich terecht zorgen maakt over die foto's? 

J. Ja. Het is wel kinderporno, natuurlijk. Het stond er allemaal duidelijk op. Je kon precies zien wat er gebeurde en precies wie het was. 

B. Hoeveel waren er? 

J. Hoeveel foto's er precies waren weet ik niet. Maar ik geloof wel een groot aantal. 

B. Hoe kwam de politie er achter dat die foto's van jou waren? 

J. Eehm... Ze hebben bij Fred veel foto's gevonden, en correspondentie en zo, en als je die twee dingen met elkaar combineert dan kom je erachter. Zo is dat gegaan. En er waren ook niet zo veel jongens bij betrokken. Het stond in de krant dat het om een internationaal net ging. Een luchtbrug naar Engeland. Maar er waren niet zo veel jongens in totaal. Fred heeft een aantal relaties. Ferdi heeft een aantal relaties. 

B. Waren die foto's gemaakt door Ferdi en Fred? 

J. Nee. Die Fred organiseerde allerlei uitstapjes en wij gingen gewoon met een hele groep; wij gingen bij voorbeeld naar een camping, of naar een bungalowpark zoals de (naam camping). Fred heeft die foto's ge maakt. 

B. En heeft Fred altijd foto's gemaakt? 

J. Ja, vaak. Kijk, hij deed het als een soort spelletje. Als je zo'n uitstapje maakt, en Fred was erbij, kon je wel aannemen dat er foto's werde]ngenomen. 

B. Wat zijn de positieve aspecten van de fotosessies? 

J. De positieve aspecten... Nou ik heb er geen geld voor gekregen (gelach). Nou, het moment zelf dat de foto's gemaakt waren, dat vond ik leuk. 

B. Wat zijn de negatieve aspecten van de fotosessies? 

J. Nu, bedoel je, of toen? 

B. Toen, en nu. 

J. Toen, de negatieve kant. Toen vond ik het eigenlijk niet negatief omdat ik het zelf wou en ik vond het leuk ook en Fred zei ook dat dl foto's voor eigen gebruik zouden zijn, voor later. We kunnen ernaar kijken en er dan van nagenieten: dat was leuk. Dat vond ik positief. Da vond ik leuk van hem, omdat ik dacht dat hij die foto's voor zichzelf hield. Dat hij die niet ging verspreiden. En het negatieve vind ik dus dat hij die wel heeft verspreid. 

B. Dus achteraf, het negatieve is alleen dat hij de foto's heeft verspreid. 

[Blz. 443] 

J. Ja. Verkocht en verspreid in Engeland, naar Amerika, België. Nou, Engeland en België zeker. Amerika weet ik niet zeker; dat hoorde ik, maar ik weet het niet zeker. 

B. Kun je me vertellen hoe de zaak aan het rollen was gekomen met de politie? 

J. Het was eigenlijk aan het rollen .gekomen doordat die Fred contact had met een Engelsman en daar had hij dia's aan verkocht en die Engelsman had zijn koffer met die dia's mee in een vliegtuig genomen; maar dat vliegtuig moest een tussenlanding maken en toen is die koffer er uit gegaan, uit het vliegtuig gegaan. De Engelsman moest er pas bij Gatwick uit en die koffer was er al bij Londen uitgegaan. De koffer bleef alleen op de band rondlopen, omdat de koffer door niemand werd opgehaaid. Toen hebben ze in die koffer gekeken en vonden ze allemaal dia's met kinderporno er op. Foto's van ai die jongens en daar was ik dus ook bij.
En later is de Engelsman opgepakt. Zo is het aan het rollen gekomen. En zo kwamen, ze dus ook de naam tegen van Fred. Die had die dia' s aan die Engelsman verkocht. Toen heeft de politie in Nederland Fred V. opgepakt.
Ik zat een keer op een morgen kabel t. v. te kijken en daarop zag ik dat er een zaak met kinderporno aan het licht was gekomen en dat er ene F.V. opgepakt was. Wij dachten dat het over Fred V. ging. "Wij" dat zijn Ferdi en ik dus. Wij dachten nog dat het misschien gewoon toeval zouden kunnen zijn, dat er iemand anders was met dezelfde initialen. Maar later krijg ik via kennissen te horen dat het inderdaad om Fred V. ging en die opgepakt was.
Ferdi wist al een tijdje dat er zoiets aan de gang was; hij had ai een vermoeden dat hij opgepakt zou worden, omdat er ook dia's van mij bij waren en van Stefan, en van Peter. Dus hij hadden al een vermoeden. 
Op een dag kwam ik uit school en toen werd ik opgebeld door Ferdi's moeder dat Ferdi opgepakt was de avond ervoor. Dat was de eerste keer dat ik hoorde dat Ferdi opgepakt was. 

B. En toen? 

J. Nou, ik schrok natuurlijk. Ik besefte dat er ook foto's van mij waren gevonden en de politie zou natuurlijk verder gaan zoeken, wie er allemaa er bij betrokken waren en de achtergronden en zo. Maar toen ik dat te horen kreeg via Ferdi's moeder schrok ik heel erg. Ik had het wel aan voelen komen, maar ik schrok er natuurlijk toch van.
Daarn heb ik een hele tijd moeten wachten op bericht van Ferdi, want ik wist geen adres of iets waar ik naar toe kon schrijven. Op een gegeven moment kreeg ik een brief van Ferdi over hoe de situatie er daar voor stond en wat er gebeurd was, met een adres erbij. Ik heb een brief gestuurd; nee... nog geen brief gestuurd, want toen zat hij in een politiebureau. Van daaruit ging hij naar een Huis van Bewaring en daar heb ik een brief heen gestuurd. En toen werden er op een gegeven moment andere jongens verhoord en daar viel mijn naam ook bij. En toen werd ik -- als ik het goed heb, ik weet het niet zeker meer - toen werd ik 

[Blz. 444] 

opgebeld door de politie; of ze bij mij thuis mochten komen om met mij te praten, En zo ging mijn eerste contact met de politie. 

B. Dus het eerste contact met de politie was bij je thuis. Kan je mij vertellen hoe het verder gegaan is? 

J. Eehm.. We hadden een afspraak gemaakt wanneer ze zouden komen en op die tijd kwamen ze bij mij thuis aan de deur; we hebben eerst even gewoon in de huiskamer zitten praten. 
Ze zeiden op een gegeven moment: "Johnny, mogen we even apart met je spreken?" Ik zei: "nou, dat is goed." Ik voelde al aankomen dat ze even met mij alleen wilden praten over de situatie. 
We zijn naar mijn kamer gegaan en ze begonnen vragen te stellen, zo van: "hoe heb je Ferdi leren kennen, en hoe vind je Ferdi, en weet jij dat hij pedofiel is", en zo. En daar heb ik gewoon antwoord op gegeven. 
Ze gingen verder op details in, met andere vragen, zoals: "heb je seks gehad met die en die?" en zo. Daar heb ik geen antwoord op gegeven, Toen zei ik tegen mezelf: "als ik gewoon doorpraat, dan kan ik andere mensen in moeilijkheden brengen, als ik foute dingen zeg. Als ik niet praat dan heeft niemand er last van." Dat dacht ik toen gewoon.
Ik had er redelijk over nagedacht. Ik wist dat de politie ook bij mij zou komen, dat ik ook verhoord zou worden; over wat gebeurd was en wat ik beleefd had en zo. En daar heb ik natuurlijk eerst over nagedacht; over wat ik zou vertellen: als ik niets vertel dan hoef ik niets uit te leggen en dan kan ik ook geen foute dingen op gang brengen. Ik kan zo niemand anders benadelen of zo. Ik kan dan niets goeds doen, maar ook niets fouts.
Ze begonnen heel speels, zo van: "hoe heet je, hoe heet je zusje en hoe ging het op school" en hoe ik Ferdi had leren kennen, en van alles over mijzelf en geleidelijk gingen ze een beetje to the point. Eerst in de huiskamer bij mij thuis met mijn moeder erbij. En ze vroegen wat ik van Ferdi vond. 

B. Wat was je antwoord? 

J. Ik vertelde dat hij een aardige man was, waar ik goed mee overweg kon en in de periode nadat mijn ouders gescheiden zijn een soort tweede vader voor mij is geworden. Ik kwam elk weekend bij hem en ook door de week en ik belde hem ook elke donderdag; en we gingen elk weekend ergens naartoe. En ze vroegen of ik wel wist dat Ferdi pedofiel was, en dat wist ik dus en dat vertelde ik ook. En ze vroegen het ook aan mijn moeder. En ze vroegen wat zij er van vond. 

B. Hoe vond je moeder dat? 

J. Ja. Mijn moeder wist het, dat heb ik al verteld. Die zei zelf: "nou, kijk, Johnny is oud genoeg, die kan zelf wel uitmaken of hij dat wil of niet." Dat is mijn moeder gewoon, mijn moeder maakt er geen probleem van.
In mijn kamer gingen ze over Ferdi praten en ze gingen van die vragen stellen zoals: "slaap je bij Ferdi thuis bij hem in bed?" En: "slaap je naakt bij hem?" En: heb je seks met Ferdi?" En: "dwingt Ferdi je altijd tot iets?" En: "moet je wel eens bij Ferdi doen wat je eigenlijk niet wilt?" en zo. En daar heb ik dus toen helemaal geen antwoord op gegeven. 

[Blz. 445] 

Toen lieten ze ook foto's zien van mensen en vroegen of ik die kende. En of ik er bij was. Daar heb ik ook helemaal geen antwoord op gegeven. Ik zei gewoon niets. Ik bleef gewoon voor mij uitkijken en zei niets, net als of ik gewoon dichtgeklapt was of zo. En eigenlijk was ik dat ook wel, omdat ik er ook wel van schrok, natuurlijk. Ik wist niet wat er zou gebeuren. 

B. Zo. De eerste keer heb je niet zo veel gezegd. Was er een volgende keer? 

J. De politie kwam terug. Toen ze de eerste keer weggingen zeiden ze: "nou we komen nog wel een keer terug als het wat beter gaat met Johnny en als hij het een beetje vergeten is." 
Want ze dachten dat ik dichtgeklapt was en emotioneel was, en dat was ook eigenlijk wel zo, want ik was natuurlijk geschrokken dat Ferdi opgepakt was. Maar ik hield gewoon mijn mond! 
En toen belden ze op een gegeven moment weer op of ik... eeh... Ik weet het niet meer... Ah ja. Of ik mee mocht naar het politiebureau, dacht ik. Of ik daar naar toe zou willen komen, en daar op dat politiebureau in Utrecht gehoord zou worden, dus niet thuis. En dat is toen ook gebeurd. Ze hadden van tevoren ook nog gezegd: Johnny, als je nou weer niet praat dan kunnen wij naar de rechter stappen en kunnen wij ervoor zorgen dat je wel praat.. Dat had ik dus wel goed gehoord. 

B. Hoe en waar hadden ze dat gezegd? 

J. Telefoon. 

B. Dus jouw tweede contact met de politie was per telefoon? 

J. J a. Ze vroegen of ik naar het bureau wilde komen en ze zeiden ook: "wij kunnen je wel laten praten." Na de eerste keer wisten ze dat ik er verder niets van wou zeggen. Ik had gezegd: "Ik heb niets te vertellen en wil ook niets vertellen." Dat wisten ze dus. 
Maar ze hadden gezegd: "kijk Johnny, als jij niets vertelt kunnen wij naar de rechter-commissaris gaan en kunnen we je laten dwingen tot spreken omdat je eigenlijk een soort getuige bent." Ze zeiden ook: "wij kunnen je ook van school ophalen." 
En daarmee zetten ze mij voor het blok. Want dan komt er voor mij een rare vervelende situatie op school. Schijnheilig, natuurlijk. Dat zijn gewoon dingen om mij te dwingen om toch te gaan praten. Kijk, ze bedoelen: als het niet op de goede manier kan, dan komen we je gewoon van school halen, weet je, en dan kan je niet anders want dan sta je voor lul op school. 

B. Als dat was gebeurd op school wat zou er dan gebeuren? 

J. Problemen. Dat weet ik zeker. Dan kon ik wel gaan emigreren, denk ik. Mijn reputatie... kijk, als de politie mij van school zou halen in een politieauto met politiemensen in kostuum dan zouden ze op school willen weten waarom. 

B. Hoe zouden ze het dan weten op school? Je kunt toch iets zeggen zoals: het gaat je niet aan. Of: ik ben een getuige en ze wilden een verklaring hebben, of zoiets? 

J. Ja... maar, de directeur die zou dan toch weten waarom. Vergeet niet dat in die dagen de kranten bol stonden van artikelen over die kinderporno-affaire met mijn volledige voomaam. Johnny K. dus. Ik stond in 

[Blz. 446] 

de Telegraaf met mijn naam: dat ik dus ook bij de zaak betrokken was. Er zijn andere Johnny K.'s in Nederland, of in Amsterdam, dus dat was op zich niet zo 'n probleem op school. 
Maar als er dan ook nog twee agenten op school komen praten dan zouden ze denken: ja Johnny K., en dan leggen ze een verband. Ik heb het gewoon liever niet dat ze op school weten dat ik zo met een pedofiel omga. Kijk, aan mijn moeder kan ik het uitleggen, maar ik kan niet op de Dam gaan staan en het gewoon vertellen. 

B. Nou de derde keer? Heb je nog met de politie gesproken? 

J. Bij het derde contact dus kwam ik op het politiebureau en daar wilden ze meer details van mij horen. Ze kwamen mij ophalen en wij gingen naar het bureau. Ze probeerden mij een beetje op mijn gemak te stellenweet je, hard rijden in die auto, 160 rijden, een beetje dol doen. 

B. Met een sirene? 

J. Nee, het was geen politieauto, maar een gewone personenauto. Dus de politie houdt zich ook niet aan de wet (gelach). Op het bureau gingen wij eerst eten in de politiekantine. Daarna gingen wij achter naar de afdeling zedenzaken of zo; daar gingen wij een kamertje in en daar stond een tafeltje en een stoel en zelfs een typemachine; en daar werd ik verhoord. 
Ze begonnen dus te vragen naar verdere details. Niet meer: hoe heb je Ferdi leren kennen? Maar echt van: was je daar in die Kempervennen; en wat heb je daar gedaan; en met wie heb je seks gehad; en wanneer werden foto' s gemaakt? en dat soort dingen. 
Er kwamen vijf agenten aan te pas om met mij te praten. Ik voelde mij helemaal niet op mijn gemak. Daar zat je zo in een hokje net alsof je zelf iemand aangerand hebt, net alsof je zelf een crimineel bent. Zo zit je daar. Een kaal hokje met krassen op de muur van de een of andere gek en daar zit je gewoon op een stoeltje en er worden vragen op je afgevuurd en daar moet je antwoord op geven. Ik zat echt te trillen daar. 

B. Heb je verder nog contact met de politie gehad? 

J. Ja, vaak. Oh, bedoel je voor mezelf, met diefstal of inbraak of zo? Bedoel je dat? 

B. Heb je dat? 

J. Nee! Alleen bij deze zaak. Ik heb nog een vierde contact gehad. Bij het derde contact hadden ze niet genoeg met mij kunnen praten. Ze wilden meer van mij weten dus kwam ik weer een keer naar het politiebureau en toen hebben we verder gepraat. Weer hetzelfde, maar dan nog uitgebreider. Dan was er een vijfde en laatste contact, een nog uitgebreider verhoor en afronding. 

B. Wat bedoel je met afronding? 

J. Gewoon dat ze klaar met mij waren. Dat ze niet meer van mij hoefden te,weten. Dat zeiden ze. 

B. Wat zijn de positieve aspecten van je contact met politie? 

J. Positieve aspecten? Geen! 

B. Geen een? 

J. Nah! .. 

B. Wat zijn de negatieve aspecten van je contact met politie? 

[Blz. 447] 

J. Alles! Alles! Het verhoor! De politie aan de deur. Alles! 
Daar zit je een uur of drie aan een knopje in zo'n verhoorkamertje. .Kale wanden, tafeltje, stoel en een typemachine. 
Achteraf gezien vond ik het gewoon een heel opgefokt zooitje. Een achterbaks zooitje, vond ik het. Ik vond het vervelend. Je word er ingeluisd, omgepraat. Bij zo'n soort verhoor wordt je gewoon omgepraat.
Voordat ze mij verhoord hebben, hadden ze ook andere jongens verhoord en die hadden mijn naam ook genoemd en die hadden ai gezegd wat ik wel en niet gedaan had. 
Dus de feiten hadden ze eigenlijk ai, maar ze wilden het nog van mij horen. Dus gingen ze mij verhoren. En ik kon er niet onderuit. Als ze vroegen: "ben je bij een Sporthuis Centrum geweest?" en ik zeg "nee", dan lieten ze mij een verklaring zien van een andere jongen die verklaard had: "ja, in dat Sporthuis Centrum waren ook Johnny en Ferdi." En dan kan ik niet zegen dat ik er niet geweest was, weet je. Ik kon er echt niet onderuit. Ik kon er echt niets aan doen.
Dat was heel achterbaks eigenlijk. Het was een soort psychologische oorlogsvoering. Ik werd gedwongen mijn vriend te verraden. Of ik wilde of niet. Ze hebben het gedaan via omwegen, via andere mensen. 
Kijk, het was zo, ze vragen andere mensen over mij en die andere mensen verklaren dan: Johnny was erbij in de Kempervennen. Nou als drie of vier andere jongens dat ai hebben gezegd en ze gaan toch nog aan mij zelf vragen of ik ook in de Kempervennen ben geweest, wat moet ik dan doen. Ze dwingen je gewoon om zelf te zeggen dat je erbij geweest bent. 

B. Jij doet heel negatief over de politie. Maar het is jeugdpolitie. Die zijn er voor jouw belangen. 

J. Dat kan wel, maar ik denk dat ze mij alleen gek gemaakt hebben. Ik moest vier keer verhoord worden, terwijl ik vanaf de eerste keer niets wilde zeggen! 

B. Wat vond je moeder daarvan? 

J. Ah. Mijn moeder heeft ook een apart gesprek gehad met de politie. Daar was ik zelf niet bij maar ik heb wel gehoord wat ze verteld heeft. Ze vroegen mijn moeder ook wat zij ervan vond dat ik met Ferdi omging en of ze wel wist dat Ferdi pedofiel was; maar ze gingen bij haar niet op de details in. Ze vroegen echt een beetje oppervlakkig. 

B. Waarom ben je doorgegaan met brieven schrijven en telefoneren naar Ferdi, terwijl hij in. de gevangenis moest zitten? 

J. Ja, omdat hij mijn vriend was en een hele goede ook en die laat je niet zo maar in de steek. En daarom heb ik gewoon contact gehouden. Sommige mensen zeggen: die zit nou in de gevangenis. Het is voorbij. Maar dat vond ik niet. Dus daarom heb ik hem ook veel brieven geschreven en ook opgebeld en ik ben er op bezoek geweest. 

B. Dus er zijn drie dingen: brieven geschreven, opgebeld en ook in de gevangenis op bezoek geweest. Hoe heb je je vriendschap met Ferdi kunnen voortzetten na zijn vrijlating? 

J. Hoe bedoel je? Gewoon hetzelfde! Niets veranderd. Het contact is juist sterker geworden, zelfs het seksuele contact. Omdat Ferdi wist dat ik 

[Blz. 448] 

hem niet in de steek had gelaten. Omdat Ferdi echte waarde voor mij heeft en ik ook voor hem. Dus het werd alleen maar sterker. 

B. Hoe is het gegaan, in de eerste paar weken nadat Ferdi vrijgelaten was? 

J. Nou, Ferdi was natuurlijk nog wel een beetje in de war omdat hij eindelijk vrij was en dat hij ook weer alles kon doen en laten wat hij wou. Ik bedoel, gewone dingen. Hij had wel een proefperiode van twee maanden. Maar hij moest gewoon wennen aan zijn vrijheid. 

B. Vond je dat jullie ook weer aan elkaar moesten wennen of... 

J. Nee! We hoefden niet te wennen of zo. Ik kende hem toch al! 

B. Is je relatie met Ferdi veranderd na zijn vrijlating? 

J. Ja ik denk het eigenlijk wel. Die is sterker geworden. 

B. Heeft jouw contact met de politie jouw ideeën over de politie veranderd? 

J. Ja. Erg. 

B. In welk opzicht? 

J. Gewoon hun aanpak. Hoe ze het aangepakt hebben, heel smiechterig en schijnheilig. Hun aanpak was gewoon gemeen, zo moet je het noemen. En ze zeiden: als je niets zegt dan gaan wij je moeder de foto's laten zien en je moeder vertellen dat je met Sander en andere jongens hebt gevreeën. Dat zou alles met mijn moeder kapot maken. 
Ik bedoel: mijn moeder weet natuurlijk dat ik met Ferdi slaap, maar wat ik met andere jongens gedaan heb dat hoeft ze niet te zien. Ik zou mij dood schamen. De foto's waren niet bedoeld voor anderen. Dat was alleen voor binnen onze kring. Kinderpolitie is helemaal niet in mijn belang, dat weet ik zeker. 

B. Over die uitstapjes heb je verschillende gevoelens. Nogal tegenstrijdige gevoelens. 

J. Achteraf ben ik er boos over. 

B. Achteraf? 

J. Ja, dat is achteraf (...) 

B. Voelde je je verraden? Door wie? 

J. Door Fred. 

B. En waarom niet door Ferdi? 

J. Hij heeft niets misdaan met mij. Hij heeft niets misdaan.

[ Start ] [ Omhoog ] [ Volgende ]