Gieles, Frans, "Ik wist er geen raad mee" 

NVSH LwgJORis Nieuwsbrief nr 45, april 1997

Jongeren spreken achteraf over vrijwillig aangegane seksuele contacten met volwassenen. 
 

Gieles, Frans, Ethiek en mensenrechten in jeugd-ouderen relaties - 'Richt vooral geen schade aan'

Ipce Newsletter E 14, oktober 2002

In de jaren '90 hebben de Ipce leden gediscussieerd over ethiek. Ik heb aandachtig naar de leden geluisterd en vat nu de voornaamste punten die ik gehoord heb samen. 
 

Gieles, F.E. J.; Voorzichtige verkenningen ... ... van de grens tussen gewenste en ongewenste intimiteit; 
Samenvatting van een voordracht voor de Vlaamse Vereniging van Orthopedagogen; Gent, 24 november 1995  

Om zijn werk te kunnen doen moet de hulpverlener, zeker in de residentiële zorg voor jeugdigen, minstens de grens van het persoonlijke levensgebied van het kind zien te bereiken en minstens iets van zijn eigen persoon beschikbaar stellen. Met andere woorden: intimiteit is - binnen zekere grenzen - een wezenlijk deel van ons werk. Over die grenzen gaat het hier.  
 

Vooraf: De Vereniging Martijn is in juni 2012 door de rechtbank te Assen per direct opgeheven. [...]  Voordien, in februari 2012 is onderstaand advies gepubliceerd. 
Dit hoeft niet verloren te gaan. Hierin is geen 'verheerlijking', geen 'bagatellisering', geen 'kind als object' te bespeuren, terwijl het "handelen naar eer & geweten" - hieronder vermeld - toch moeilijk als 'onethisch' kan worden gekwalificeerd. - JON
- - -
Er bestaat gewenste en ongewenste intimiteit. Dit weet iedereen. Hoe ernstig en langdurig de gevolgen van ongewenste intimiteit kunnen zijn, is steeds duidelijker geworden. Je kunt nog zo dol zijn op een kind, dat maakt het niet tot jouw eigendom. Het kind is van zichzelf. Maar... misschien mag je het nabij zijn. [...]
Handel in elke situatie waarin je met kinderen omgaat naar eer en geweten - en neem daarbij de volgende richtlijnen in overweging. [...] 
 

In dit artikel betoog ik dat pedofilie alleen slecht is omdat, en alleen in hoeverre het kinderen beschadigt, en dat pedofilie op zich, alsook haar uitingen en handelingen die kinderen niet beschadigen moreel correct is. Voorts betoog ik dat het enige doel van sociale en wettelijke omgang met pedofilie zou moeten zijn: schade te beperken – en dat de gangbare praktijk in deze in dit opzicht contraproductief werkt.
Het artikel bevat ook ene pleidooi voor het toestaan van teksten, verhalen en per computer gemaakte beelden met pedofiele inhoud.

Kleine kinderen zijn enorm gefascineerd zijn door hun geslachtsdelen. Ze friemelen eraan. Bij zichzelf of bij elkaar. Kan geen kwaad, zeggen de deskundigen. En dat vinden ook de meeste ouders. Maar friemel je als ouder zelf ook mee?
Lees het artikel in het archief van  

Ree, Frank van,  Intieme relaties tussen jongeren en volwassenen

Koinos Magazine # 24 (1999/4)

Zijn er criteria voor een goed contact? 
 

Rivas, T., Rationele en integere emancipatie van niet-schadelijke pedofilie 

2006

Pedofilie wordt tegenwoordig vaak gebruikt als synoniem voor kindermisbruik. Emancipatie van ‘pedofiele’ gevoelens kan in die betekenis alleen maar gaan over de uitbanning en beheersing ervan. Pedofilie kan echter ook gebruikt worden in de oudere betekenis van affectieve aantrekking tot kinderen, die een erotisch, seksueel of amoureus aspect kan hebben. Er is geen aanwijzing dat pedofilie in deze betekenis standaard leidt tot misbruik. 
Er bestaan betrouwbare gegevens over vrijwillige platonische en erotische pedofiele vriendschappen die ook later geen psycho-seksuele of andere psychologische 
schade veroorzaken. De rationele en moreel verantwoorde emancipatie van onschadelijke pedofiele relaties richt zich uiteraard uitsluitend op dit soort vrijwillige relaties. 
De auteur staat stil bij de vraag wat vrijwilligheid in dezen inhoudt en welke 
morele en pedagogische randvoorwaarden er zijn voor integere relaties. 
 

Met een P.S.: "Onvoorspelbare" schade? 
Sommige tegenstanders van de emancipatie van bonafide pedofiele relaties stellen dat er ook bij positieve, vrijwillige relaties (...) later sprake kan zijn van psychologische schade en dat die schade onvoorspelbaar zou zijn. Dit laatste zou het moreel gezien altijd onverantwoord maken om vrijwillige pedofiele relaties toe te staan, omdat men het kind niet zou kunnen behoeden voor psychologische schade. 
Hierbij worden echter vaak voorbeelden gegeven van voormalige kinderen die misleid werden over de intenties van een concrete volwassene of die op een bepaalde leeftijd werden afgedankt.

Rivas, T., Veiligheid in de beoordeling van jeugd-ouderen relaties: een alternatief.  

JON

Wil men daarom de vraag beantwoorden of alle JORs [jeugd-ouderen relaties] gelijk staan aan misbruik, dan zal men zich niet moeten laten misleiden door allerlei vooroordelen op dit gebied.  In dit artikel wil ik bekijken hoe men in de praktijk op een veilige manier onderscheid zou kunnen maken tussen schadelijke en onschadelijke contacten.  
 

T. R.: Erotica en prostitutie: een beknopte ethische verkenning  

JON

Natuurlijk voelen sommige mensen een 'vanzelfsprekende' afkeer van porno, maar een filosofische beschouwing stelt schijnbare vanzelfsprekendheden nu eenmaal ter discussie. 
Tolerantie voor vrijwillige en niet (echt) vernederende erotica en vrijwillige prostitutie is een uitvloeisel van het concept seksuele vrijheid. Ik hoop met dit stukje een bijdrage te hebben geleverd tot enige verheldering op deze controversiële terreinen.