[ Start ] [ Omhoog ]

Onderzoek

Inhoud - Alfabetisch op auteur

Over de onderzoeken van Rind, Bauserman & Tromovitch 
Deze artikelen staan op een aparte pagina

• Opmerkingen vooraf - JON
• Uit deel 1:
  • Uit de inleiding: definitie
  • Uit hoofdstuk 8: 
    Bevindingen en aanbevelingen
• Uit deel 2: 
  • Hoofdstuk 3: 
    Schuivende panelen - Een achtergrondstudie naar wereldlijke en kerkelijke ontwikkelingen rond om seksueel misbruik van minderjarigen binnen de Rooms-Katholieke Kerkprovincie (1945-2010) ^- Dr. R.S.B. Kool 
  • Hoofdstuk 4:
    De ‘Woodstock-defense’ en seksueel misbruik van minderjarigen in de Nederlandse Rooms-Katholieke Kerkprovincie - dr. H.P.M. Kreemers 
  • Hoofdstuk 10: De consequenties van seksueel misbruik van minderjarigen - Drs. N.J. Nicolaï 

Balans, 2011

Gieles, Frans, Over recidive gesproken 

OK Magazine 70, okt. 1999

Een meta-analyse besproken. 13,4% Recidiveert, niet dus 30 of 90% zoals werd beweerd. 
 

Gieles, Frans, Recidive: mythe en cijfers

VN 23 oktober 2004

Gieles, Frans, Leiden plaatjes tot andere daden? 

2018

Als iemand die met kinderen werkt betrapt wordt op het zien en bewaren van plaatjes of films van kinderen in een seksuele sfeer, wordt hij meteen van die functie afgehaald, want…, ja, want wat? ‘Zo iemand’ gaat natuurlijk ook seksueel aan kinderen zitten, meteen of later, of heeft dit ‘natuurlijk’ al gedaan – zegt men dan.
Is dit zo? Leiden dergelijke afbeeldingen tot seksuele daden – of houden ze de mensen daar juist vanaf? Beide opvattingen circuleren al jaren. Laten we de wetenschap eens om een antwoord vragen.

Gieles, Frans, Wat bezielt die mensen? 

2002

Er huizen, naast vele andere, pedofiele gevoelens in mijn ziel: kinderen trekken mij aan en soms duikt daarbij ook een erotisch gevoel op.
Hoe komen die er? Waarom is dit nu een probleem? Hoe kun je daar goed mee leven? Hoe kan de samenleving er mee leven? 
 

Gieles, Frans, Een Doorbraak in het Denken? Is pedofilie een ziekte? Discussie in Archives of Sexual Behavior - Een Verslag

Vertaald uit: Ipce Newsletter E15, March 2003.

 Het december 2002 nummer van Archives of Sexual Behavior is een themanummer over pedofilie.
Richard Green houdt een pleidooi om pedofilie te schrappen uit het DSM, het Diagnostic & Statistical Manual - het Diagnostisch en Statistisch Handboek) het bekende handboek dat psychische ziekten definieert. Daaronder is ook pedofilie, zij het onder zekere voorwaarden. 
Gunter Schmidt schrijft dat niet alle pedofielen per se gewetenloze aanranders zijn; eerder hebben mensen met pedofiele gevoelens een gewetensprobleem, een moreel dilemma. Zij verdienen eerder respect dan veroordeling. Dan volgen 21 commentaren van andere auteurs, waarna Green en Schmidt weer reageren.
In dit artikel geef ik een verslag van deze discussie. Een doorbraak ik het denken? Of op zijn minst in de manier van discussiëren? 
 

Universiteit van Leuven en van Fort Hare, Londen en Zuid Afrika.

Electronic Journal of Human Sexuality.

• Dr Frans E. J. Gieles, heeft hierop een kort commentaar geschreven: "Sympathiek onderzoek in het verkeerde kader" - 2016

Vertaald uit: 
- Journal of Sex & Marital Therapy; 22 June 2015 - - PDF File 

- Commentaar: JON

Kerkhof, Martijn P.N. 'Seksuele ervaring maakt jongeren liberaler' , Interview met Jany Rademakers over kinderseksualiteit.

0-25, oktober 1999, p 18 ev.

Kinderen hebben ontegenzeglijk seksuele gevoelens. Mensen willen daar vaak niet aan. Maar de drie grondelementen van seksualiteit - gender, intimiteit en lichamelijkheid - blijken ook van groot belang in het leven van kinderen,' stelt Rademakers, onderzoeker bij het Nederlands Instituut voor Sociaal Seksuologisch Onderzoek (NISSO). 
 

Krivackska, James, Evaluatie van het project preventie seksuele kindermishandeling 

In: 'Het seksuele gevaar voor kinderen Mythen en feiten' onder redactie van Benjamin Rossen en Jan Schuijer,  Amsterdam, 1992.

[...] Er bestaat toenemende bezorgdheid dat de programma's kinderen een misplaatste afkeer van aanraking en lichamelijke intimiteit bijbrengen in een leeftijdsfase waarin zulke intimiteit van essentieel belang is voor een normale psycho-sociale ontwikkeling. 
[...] In de haast om seksueel misbruik van kinderen te voorkomen is onvoldoende aandacht geschonken aan de uitwerking die preventie-programma's hebben op de ontwikkeling van kinderen en op hun begrip van affectie, aanraking en seksualiteit. Evenmin is voldoende aandacht gegeven aan de gevolgen voor hun relaties met anderen en voor de wijze waarop zij lichamelijk contact met anderen beoordelen. 

In het onderhavige onderzoek is een poging gedaan om dergelijke gevolgen te onderzoeken voor een in brede kring gebruikt programma: het Child Assault Prevention Project (CAPP). 
 

• Vier reacties, door Petra de Geus in De Nieuwe Sekstent (NVSH)

Okami, Paul, , Hoe in de Amerikaanse wetenschappelijke literatuur seksuele contacten tussen volwassenen en kinderen worden vertekend, 

In: 'Het seksuele gevaar voor kinderen Mythen en feiten' onder redactie van Benjamin Rossen en Jan Schuijer,  Amsterdam, 1992.

In dit hoofdstuk wordt ingegaan op bepaalde tendensen in dat deel van de victimologische literatuur dat ook wel wordt aangeduid als het nieuwe onderzoek van incest en seksueel misbruik van kinderen. Typerend voor de auteurs van dit soort artikelen waaronder onderzoekers en klinisch psychologen, maar ook politieke activisten en populaire schrijvers is dat zij polemische kunstgrepen en onderzoeksmethoden hanteren die de grens tussen sociale wetenschap en maatschappijkritiek doen vervagen. 
 

• PDF File (English}
• English file: Quotes from ...

Dit onderzoek concentreert zich op pedofielen en hun plaats in de Nederlandse maatschappij. Uitgaande van de vraag: “In welke mate is er een conflict vanwege het bestaan van pedofielen in de Nederlandse maatschappij?”De informatie is verzameld en geanalyseerd dooreen kwantitatieve analyse op inhoud van kranten artikelen en semi-gestructureerde vragen bij het interview met pedofielen.
In dit onderzoek zijn pedofielen gedefinieerd als personen met een seksuele oriëntatie gericht op kinderen jonger dan 16 jaar. De seksuele oriëntatie omvat niet alleen seksuele gevoelens maar ook romantische gevoelens.

De twee belangrijkste resultaten: 
- Als eerste: kranten geven een gegeneraliseerd beeld weer van pedofielen als personen die handelen of mogelijk kunnen handelen op een pedoseksuele wijze. Deze overdreven generalisatie leidt tot de beeldvorming van een gestigmatiseerd stereotype, die van de seksueel-criminele kindermisbruiker.
- Als tweede: de respondenten ervaren dat stigma in hun dagelijks leven, zodat zij zich niet geaccepteerd voelen door de maatschappij. Daarentegen ervaren ze een structureel conflict dat zich uit in de vorm van ongelijkwaardigheid in hun levensmogelijkheden. Het feit dat zij zich niet kunnen uitspreken over hun seksuele identiteit kan leiden tot moeilijkheden in het sociale leven. Zij vragen om bescherming en professionele hulp, om te leven zonder angst op ontdekking. Dit laatste is een vorm van verborgen geweld.

 Uit de resultaten: "De organisatie die onder de respondenten het hoogst gewaardeerd wordt is de zelfhulpgroep JON van de NVSH."
Uit de discussie: "Verder zou het een goed hulpmiddel zijn om uit te vinden welke mogelijkheden er zijn om verenigingen als de NVSH en de zelfhulpgroep te versterken en te beschermen. Op die wijze krijgen pedofielen de hulp die zij nodig hebben."
 

Palmen, Désiré, Pedofilie, het niet te accepteren 'anders' zijn?  Een ethische beschouwing op grond van wetenschappelijke gegevens; (Student) Begeleider: Prof. Dr. E. Brugmans

Paper in het kader van de éénjarige beurs filosofie van de Radboudstichting . Juni 2001  

Via dit paper is gepoogd om meer inzicht te geven in de verschillende ideeën die er heersen over pedofilie. Zowel aan de kant van de maatschappij, als aan de kant van de pedofiel zelf. Beide visies zijn beschreven, geanalyseerd en waar nodig weerlegd en genuanceerd. Na het lezen van dit stuk zouden beide 'kampen' moeten inzien dat zij samen, met de overheid, collectief verantwoordelijk zijn voor in ethisch opzicht, de best mogelijke omgang met het thema pedofilie. 
Binnen deze 'ideale' omgang moeten steeds twee aspecten in de weegschaal worden gelegd:

• 1. De bescherming van kinderen

• 2. Het respect voor de pedofiel

Plummer, Ken, Een sociologische kijk op pedofilie,

Uit het Engels vertaald door Edward Brongersma

Ik wil drie van de stellingen die sociologen hebben toegepast op gegevens over homosexualiteit, uiteenzetten, en kijken of die nu ook toegepast kunnen worden op pedofilie:

• het afwijkend gedrag tot iets betrekkelijks maken, (deel 1)

• het afwijkend gedrag vermenselijken, (deel 2)

• het afwijkend gedrag als iets normaals afschilderen. (deel 3)

Prescott, James A., Lichamelijk genot en de oorsprong van geweld

The Bulletin of The Atomic Scientists, november 1975, pagina's 10-20

Als we ernaar streven het genot in ons leven te verhogen, zal dit ook een effect hebben op de manier waarop we onze agressie en vijandigheid uiten. De wisselwerking tussen genot en geweld bestaat eruit dat het ene het ander verhindert. Is er veel lichamelijk genot, dan is er weinig lichamelijk geweld. Is er veel geweld, dan is er weinig genot. Deze basispremisse van de somatosensorische theorie geeft ons de middelen om een wereld te scheppen van vreedzame, affectieve en samenwerkende individuen.
 

Recidive - enkele cijfers 

JON

Kamervragen en antwoorden over recidive; recente cijfers en artikelen hierover. 
 

Universiteit van Leuven en van Fort Hare, Londen en Zuid Afrika.

Electronic Journal of Human Sexuality.

Rivas, T., Is "pedofilie" een synoniem voor "kindermisbruik"? 

JON

Uit dit alles blijkt ondubbelzinnig dat kinderen (zowel minderjarige jongens als wel degelijk ook meisjes) positieve erotische relaties kunnen hebben met volwassenen. "Pedofiele" relaties zijn daarmee niet per definitie onvrijwillig en ze gaan niet per definitie gepaard met dwang, verleiding of claimen van het kind. 
 

JON

Schuijer, Jan, Rossen, Benjamin & Andriette, Bill, De constructie van de volksduivel 

In: 'Het seksuele gevaar voor kinderen Mythen en feiten' onder redactie van Benjamin Rossen en Jan Schuijer,  Amsterdam, 1992.

Nederland heeft een lange traditie in de bestrijding van discriminatie en het verbod op ongerechtvaardigd onderscheid wordt vermeld in artikel van de Grondwet. Dat voor "pedofielen" geen gelijke rechten en plichten zouden gelden als voor andere burgers was niettemin voor een grote Kamermeerderheid vanzelfsprekend. 
Waar wetsvoorstellen oorspronkelijk een verbod op discriminatie wegens "seksuele gerichtheid" beoogden, werd dit laatste al snel veranderd in "homoseksualiteit" of "hetero- of homoseksuele gerichtheid", met al; bedoeling, discriminatie op grond van pedofilie mogelijk te blijven maken. 
 

Sikking, Ingrid, Tieners vrijen eerder;

 AD 6 november 2002

Jongeren zijn steeds eerder seksueel actief, zo blijkt uit een onderzoek van de Rutgers Nisso Groep onder ruim 1500 scholieren van het voortgezet middelbaar beroepsonderwijs (vmbo). Van de 11- tot 13-jarigen heeft bijna tien procent al seks gehad, terwijl dat in 1995 nog vier procent was. Van jongeren van 14 en 15 jaar heeft een kwart geslachtsgemeenschap gehad, tegen een vijfde zeven jaar geleden.
Het onderzoek `Lang leve de liefde' is de eerste grote studie die naar jongeren en seksualiteit is gedaan sinds 1995 
 

• de ervaringen zoals in de titel genoemd, maar ook 
• de definitie waarmee men zoiets correct beschrijft. 

Zij vergelijken twee definities, te weten 

• de gebruikelijke definitie, namelijk "CSA" = Child Sexual Abuse, ofwel "SMK" = Seksueel misbruik van Kinderen, gebaseerd op een verschil in leeftijd; elk contact met zo'n verschil is per definitie seksueel misbruik; met
• een andere definitie, die zij voorstellen te gebruiken, namelijk "CSA-P of CSE" = Child Sexual Abuse based on perception annex Child Sexual Experience, ofwel "SMK-E of SEK" = Seksueel Misbruik van Kinderen indien zo ervaren, of Seksuele Ervaringen van Kinderen. 
  Dus: vraag eerst eens aan het (voormalige) kind hoe het contact ervaren is en spreek slechts indien dit negatief is van misbruik. 

Zij tonen aan dat hun definitie beter werkt als men de samenhang wil ontdekken tussen vroege seksuele ervaringen met volwassene(n) en latere problemen. 

De samenhang is deze: 

• De deelnemers aan het onderzoek die het seksuele contact zelf als negatief, afgedwongen en als misbruik hadden ervaren, hadden later meer problemen in de volwassenheid dan wie deze negatieve ervaringen niet had gehad.
• Zij die het seksuele contact hadden ervaren als positief, zonder dwang en niet als misbruik, hadden even veel of even weinig problemen in de volwassenheid als degenen die geen seksuele ervaringen in de kindertijd hadden gehad. 

Wakefield, H., Underwager, R., Rossen, B. & Legrand, R.,  Ondervraging van kinderen 

In: 'Het seksuele gevaar voor kinderen Mythen en feiten' onder redactie van Benjamin Rossen en Jan Schuijer,  Amsterdam, 1992.

De wijze van ondervragen van een kind bij vermoedens van seksueel misbruik volgt in de gehele Verenigde Staten en in Nederland hetzelfde patroon. Er bestaan algemeen gebruikte technieken om misbruik te onderzoeken en het kind te ondervragen. De wijze waarop het kind wordt ondervraagd impliceert dat de kans op fouten, die de betrouwbaarheid van de door het kind afgelegde verklaring aantasten, groot is. Het kind dat op suggestieve wijze wordt benaderd door een volwassene die onwetend is van zijn eigen invloed, ondergaat een leerproces. Men dient daarom ernstig rekening te houden met de mogelijke rol van de invloed van de volwassene op het gedrag van het kind. Bij gebrek aan steunbewijs of bekentenis van de veronderstelde dader dient men uiterst voorzichtig te zijn met het afgaan op een op zichzelf staande verklaring van het kind.